Het sleutelwoord om tot goede zorg te komen is in mijn ogen samenwerken.

Samen op weg met de cliënt, zijn systeem en eventuele andere betrokken disciplines.

Mijn naam is Sylvie van Erp, 35 jaar. Ik ben woonachtig in Deurne en de moeder van drie prachtige kinderen. Begin 2010 ben ik afgestudeerd aan de Fontys Hogeschool Sociale Studies. Mijn afstudeerrichting was Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH). In september 2010 ben ik gestart met de Master-opleiding “Autismespecialist” aan de Fontys Hogeschool en deze heb ik in juni 2012 met succes afgerond. Deze opleiding is erop gericht extra gespecialiseerde kennis en ervaring op te doen. Deze kennis en ervaring zet ik doelgericht in tijdens mijn werk.
In 2010 werkzaam geweest als pedagogisch medewerker op de kinderafdeling van het Catharina Ziekenhuis te Eindhoven. Doordat het een parttime baan was, had ik daarnaast de mogelijkheid om mijn hart te volgen en een eigen zorgverleningsbureau op te zetten voor cliënten met een bijzondere hulpvraag. Sinds september 2007 ben ik bij verschillende cliënten werkzaam (geweest) als PGB-begeleidster. Deze cliënten begeleid ik in de thuissituatie. Ik heb ervaren dat ik op deze manier als hulpverlener een waardevollere bijdrage kan leveren aan het gezin. Ik leer de cliënt kennen in zijn eigen omgeving en zie waar de problemen ontstaan. Hierdoor kan ik de problemen samen met het aanwezige systeem bij de kern aanpakken. Door deze ervaringen heb ik ontdekt dat thuisbegeleiding het soort hulpverlening is waarvoor ik een passie heb en waar mijn kracht ligt. Zo is “Sylvie van Erp – Samen op weg”  in februari 2010 tot stand gekomen.
Een andere droom van mij is eind 2018 uitgekomen. Samen met 3 bevriende collega’s ben ik door een ouderinitiatief aangenomen om de zorg te gaan verlenen bij een woonproject. In dit project wonen 16 (jong)volwassenen met een autisme spectrum stoornis. We hebben onze eigen ZZP-ers mogen selecteren, mensen met dezelfde passie en visie. Deze ZZP-ers mag ik begeleiden en ondersteunen in hun eigen werk- en leerproces. Dit voegt voor mij een extra, verdiepende dimensie toe aan mijn werk.

Missie — wat is mijn doel?

Iedere cliënt en diens naaste omgeving verdient de best mogelijke zorg. Deze zorg bied ik door de cliënt, in zijn eigen tempo, te ondersteunen en begeleiden binnen de thuissituatie. De door mij geboden zorg is erop gericht dat de cliënt zich, binnen zijn eigen mogelijkheden, zo goed mogelijk kan ontplooien. Wanneer blijkt dat ik deze zorg zelf niet (geheel) kan bieden, schakel ik in overleg met de cliënt en diens omgeving andere disciplines in.

Visie — hoe ga ik dit bereiken?

Hulpverlening is een proces waarin de hulpverlener de cliënt ondersteunt en begeleidt. De cliënt geeft aan dat hij zich wil ontwikkelen maar dat hij dit niet alleen kan. Als hulpverlener reik ik diegene de hand. Hierbij ga ik uit van de talenten en mogelijkheden van de cliënt. Door hulp te verlenen in de thuissituatie maak ik deel uit van het cliëntsysteem. Ik werk dus zowel met de cliënt zelf, als met zijn naaste omgeving. Hierdoor krijg ik een bredere kijk op de (gezins)problematiek en kunnen eventuele problematische (communicatie)patronen in relatief korte tijd opgespoord en begeleid worden. Ik maak hierbij gebruik van de systeemtheorie. Daarnaast vind ik het belangrijk om te werken met eventuele andere betrokken disciplines zoals psychologen, psychiaters en medewerkers van betrokken instellingen/organisaties. In deze samenwerking moet het belang van de cliënt voorop staan, samen moet worden gekeken hoe de best mogelijke zorg geleverd kan worden.